Over Sint Hubertus, onze patroonheilige.

Sint Hubertus werd geboren als de zoon van Bertrand, Hertog van Aquitanië (in het zuidwesten van Frankrijk) en diens echtgenote Huberna, in het jaar 656. In zijn jeugd verbleef hij aan het hof van koning Theodorik III en in het Ardennenkasteel van Pepijn van Herstal. Hij trouwde met Floribane, dochter van Dagobert, graaf van Leuven.

 Toentertijd stond hij bekend als een fervent jager met weinig zelfkritiek. De legende wil dat hij op Goede Vrijdag van het jaar 683, tegen het geheiligde gebruik in om deze dag in vrome bezinning op de gekruisigde Christus door te brengen, te paard en met zijn honden op jacht ging. Weldra kwam hij op het spoor van een groot wit hert. Hij achtervolgde het dier urenlang en toen de honden het in de avondschemer gesteld hadden, draaide het zich om. Tussen de stangen van het gewei blonk een kruis. Hubertus hoorde uit een andere wereld zeggen: "Vanaf heden zult gij niet meer jagen!".

Dit was voor hem het teken dat hij zich geheel aan het geestelijk leven moest gaan wijden. Hij ging geslagen naar huis en bezocht in de dagen daarna bisschop Lambertus van Maastricht. Op diens aanraden maakte hij een pelgrimstocht naar Rome. Na zijn terugkeer trad hij in het klooster van Stabloo waar hij in het jaar 708 zijn priesterwijding ontving. In het jaar 710 stichtte hij het klooster van Andage, later Saint Hubert genoemd.

Hubertus werkte vervolgens in Brabant en in de Ardennen.

Hierdoor kreeg hij de bijnaam "apostel van de Ardennen".